Wandeldag 2 is alweer achter de rug, en ja, we zijn er weer allemaal heelhuids geraakt zonder al te veel blaren. De tocht van Portomarin tot Palas De Rei was natuurlijk weer afzien, maar toch de moeite waard want hoe verder we wandelen, hoe meer de camino ons blijft verbazen. Het was zoals de vorige dag weer een heuvelachtig traject met veel klimmen en dalen, een avontuur voor de ene, een zware opgave voor de andere.
De dag begon toen de lichten ons wekten om 7u in de ochtend. Het lunchpakket werd in gereedheid gebracht, even een kleine bezinning, de rugzakken werden gepakt, op de rug geslingerd en daar gingen we onze eerste helling temmen. Dit was het begin van een lange tocht van 24 kilometer.
Onderweg ontmoetten we andere pelgrims van overal over de wereld. Sommige mensen gingen hun camino van start in Saint Jean en naderden dus al het einde van hun tocht, terwijl wij nog maar net aan dag twee begonnen. Ons beste Engels werd weer bovengebracht, maar toch kwamen enkelen van ons vandaag Nederlanders tegen.
Om 14u stipt kwam meneer Luts al aan met de eerste negen leerlingen en tot 16u30 was er een binnenstroom van leerlingen aan de alberge. Voor sommigen al wat moeilijker, maar uiteindelijk kon iedereen een douche nemen en even uitrusten. Om 19u kwam de groep weer samen om een tweede keer een contemplatieve dialoog te voeren. In tegenstelling tot gisteren werden vandaag vele ervaringen gedeeld en er vloeiden zelfs enkele tranen.
Erna kreeg iedereen eten geserveerd in een restaurant iets verderop. Het was zeer lekker. De hele groep was hierna moe van de lange dag. Op naar de volgende....
Matthias Maes, Yasmine Ramaekers en Jorgo Morelli (6GWe)
Met (een beetje) heimwee volg ik jullie verhalen. Tof dat het goed met jullie gaat. Geniet van de komende dagen!
BeantwoordenVerwijderen