Dag 5 (1 november): Palas de Rei - Arzúa

Dag lieve ouders en vrienden

Deze ochtend werden we wakker met een bang hartje. Vandaag stond ons de zwaarste en de langste wandeling van de reis te wachten, wel liefst 29 km. Nadat we hadden ontbeten en ons lunchpakket gemaakt, was het weer tijd voor onze dagelijkse bezinning. En dan gingen we op pad, klaar om die 29 km te trotseren.

De eerste 16 km was een afwisseling van bergop en bergaf. 's Middags kregen we wat zakgeld van de leerkrachten om iets te eten in het stadje Melide.Nadat we onze maagjes goed gevuld hadden,was het tijd om de volgende 13 km af te leggen. Met pijnlijke voeten en knieën bleven we doorgaan. De laatste 13 km gingen in 3 etappes bergop. En op het moment dat velen van ons het moeilijk hadden, dook er wonder boven wonder een kleine kitten op. Door het schattige beesje kregen we weer goede moed om door te gaan.

Waar we ook van genieten is een babbeltje slaan met de andere pelgrims. We komen mensen van over de hele wereld tegen. Amerika, Australië, Zuid-Korea en nog vele andere. We kijken altijd met verwondering op als ze vertellen dat sommige al 500 tot 700 km hebben afgelegd. Het creëert een gevoel van eenheid. We wandelen elke dag zo veel kilometers, allemaal met hetzelfde doel: in Santiago geraken.

Bij de avondbezinnig kwamen heel wat emoties los. Iedereen bleef zelfs na de bezinning in de ruimte. Samen huilden we en omhelsden we elkaar. Dit moment gaan we nooit meer vergeten. Het heeft zo een band geschept en ik ben dankbaar dat we samen ons verdriet konden uiten. Na de onvergetelijke avondbezinnig gingen we naar het restaurant. Het avondeten heeft gesmaakt en de rest van de avond mochten we zelf invullen. Sommigen gingen op café om de overwinning van vandaag te vieren. Andere kropen al vroeg onder de dons om te bekomen van de lange, vermoeiende dag.

Morgen mogen we wat "uitslapen" en staat er een wandeling van 19km op de planning.

Tot morgen!

Groetjes

Zonne (6wa)