Naar Portomarin ...

Verslag door leerlingen en begeleiding :

2de Wandeldag zit erop. De eerste echte test… Iedereen is aangekomen, al dan niet met schoenzolen (Lore Reyskens heeft er jammer genoeg eentje moeten afstaan, maar deze heeft een geheel nieuwe thuis gevonden op een wegmonument).

Na de dagelijkse samenkomst om 7u45 hebben we de albergue om 8u verlaten. In het donker maakte we al een valse start: te ver gewandeld. Maar vanwaar kwamen we nu weer? Links, rechts, boven, onder? Gewoon blijven wachten dan maar. In een gutsende regen kwam dan een verlossend paar buskoplampen in de verte opdoemen. Ontbijt! Een stokbrood, een lekker gekookt eitje, wat confituur en een lekkere ‘la vache qui rit’. Dat werd natuurlijk op de meest barbaars mogelijke manier naar binnengewerkt, maar goed, onze ontembare honger was gestild. De poncho’s zijn vandaag weer goed van pas gekomen; het heeft weer onophoudelijk geregend. Na een kilometer of 13 werd er een middagpauze ingelast. Bij de aankomst in Portomarin kwam de eerste wandelaars wel een stralende zon tegemoet.

We zijn niet alleen op weg. We komen onderweg tientallen pelgrims tegen. Tijdens de tocht werden er al contacten gelegd met andere nationaliteiten, Een aantal dames (oa Selin en Valerie) hebben samen met een Braziliaan een aantal kilometers afgelegd.
In Portomarin konden we met heel de groep terecht in de auberge van de “chunta” (de lokale overheid). We liggen met z’n allen op 1 slaapzaal (alle 30). Iedereen heeft ondertussen ook genoten van een warme (welgekomen) douche, en sommigen zijn op zoek gegaan naar cola, koekjes, … voor onderweg.

Een persoonlijke noot voor Lien Van Antwerpen : Lieneke, nog een gelukkige verjaardag vandaag. Groetjes van papa aan zijn drie madammen.

Om 19u gaan we zwaaien voor de webcam, daarna een lekker 3-gangenmenu binnenspelen, en dan zal het weer stilletjes aan tijd zijn om in ons bed te kruipen. Morgen wacht er weer een pittige tocht (met waarschijnlijk weer veel regen). Maar dat kan de sfeer niet breken.

Tot morgen.