Op de bus naar Sarria ...

Verslag van de leerlingen

We hebben met zijn allen, in groep, Bilbao plat gejaapt! Mevrouw Thonnon bleek een natuurlijk jaaptalent te zijn. Japen voelen we in ons hart! Die Spanjaarden zijn jaloers op ons groepsgevoel, maar ooit zullen ze het japen ook ontdekken!
Het artikel van de krant is vandaag in de bus bij de leerlingen rond gegaan. Het is goed onthaald maar onze kritische blik heeft toch enkele onnauwkeurigheden weten te ontdekken. Zo vertrekken wij niet te voet vanuit Bilbao, dan wel vanuit Pintin, 7 km voor Sarria. Ook hopen wij dat we niet voor verassingen, dan wel voor verrassingen komen te staan.

Onze volwassen medereizigers

Ook willen we eventjes een ode brengen aan de cowboy Rik. Deze felle japer bracht de sfeer er al goed in door dronken in slaap te vallen tijdens de zegening. Ondertussen is hij wel terug nuchter en klaar om met een frisse kop aan de tocht te beginnen (en te japen).
Mevrouw Thonnon is zowaar de jaapmaster. Dit feestbeest van formaat is ontzettend jong van geest en dat merken we aan haar jaapfinesse. Hoe een wiskundeleerkracht zich kan ontpoppen tot een ware jaapgodin… Is haar gedrag te verklaren door deze geweldige reis, of door de knappe, jonge, inspirerende knapen die japen en nu met haar de week doorbrengen?
Mevrouw Niesten (Mindy), deze knappe blonde stoot met een sportief lichaam loopt altijd voorop. Ze is het gezicht van de groep en het zonnetje in huis. Mevrouw Thonnon houdt haar kort en met hun twee vormen ze een geweldig komisch jaapduo.
Mevrouw Coppens, onze klassiek geschoolde medereizigster, hebben we nog niet tot japen kunnen aanzetten. Ze houdt het hoofd koel en zorgt voor een mooi fotoalbum van onze reis. Uiteindelijk zal niemand het japen kunnen laten. Wij zijn er van overtuigd dat ook deze blonde Aphrodite als een maenade zal meejapen voor de poort van kerk in Compostela… Haar rugzak voldoet niet aan onze verwachtingen van de gebruikelijke trollie met crossbandjes, ook zij gaat voor het klassieke model.
Eric Geussens (grote smurf), die ziet het japen wel al zitten denken wij… Hij wacht gewoon nog wat af tot al zijn collega’s ook meedoen. Hij observeert en leert vooraleer hij zichzelf waagt aan de verfijnde extase van het jaapgebeuren. Het is tenslotte niet iets wat je op 1 dag leert, dat japen, het is wel een complexe bewegingsvorm die jarenlange training vergt om met het cachet van mevrouw Thonnon aan te kunnen.
Meneer Bijnens (Wesley) loopt hier met evenveel charisma rond als op school. Handen in de zakken en borstkas vooruit. Ook hij ziet de tocht volledig zitten en jaapt vrolijk met ons mee. Zijn positieve ingesteldheid motiveert ons allemaal.
Meneer Luts en zijn vamp zijn ook van de partij. Wiskunde komt er hier niet bij kijken, maar in tegenstelling tot andere wiskundeleerkrachten blijkt meneer Luts een ruimdenkend, gelovig persoon te zijn, die naast sudoku’s ook de schoonheid van oude Spaanse gebouwen weet te waarderen.
Peter Van Antwerpen (Pasquale van Genk Stad) zal er voor zorgen dat ons kritisch verslag op de blog komt (waar zo’n 400 km lange busreis niet goed voor is). Deze man verspreidt ons woord en is de titel ‘japer’ dus wel waardig.
Kortom we duimen met zijn allen voor het japen, behalve meneer Luts…