Naar Palas de Rei

Vanmorgen 06u00 : alle lichten sprongen aan in de slaapzaal. Gelukkig om 06u00, want vorig jaar waren ze vergeten het uur te verzetten naar winteruur. Toen gingen de lichten al aan om 05u00. Blijkbaar hadden de meesten nog voldoende slaap om nog een uurtje door te slapen, ondanks het licht.

Eerst gezamenlijk ontbeten,daarna het bezinningsgedeelte met Mevr. Coppens en dan … en route (geen idee hoe dit in het spaans is). Vandaag was het veel klimmen en dalen. Onderweg hebben we een 3-tal keer gestopt voor een tussendoortje. Er vormden zich een aantal stapgroepen. Bij sommigen gingen de laatste kilometers al vlotter dan de anderen. En de meisjes moeten niet onder doen voor de jongens. Zo kwam Anne Meyers samen met de eerste groep aan, Deborah kwam ons tijdens de laatste 5 km voorbijgevlogen. En de rest van de dames kwamen ook zonder noemenswaardige problemen vlotjes aan in de refugio in Palas de Rei.

Even wat cijfers : vandaag 23 km, 25 graden, eerste aankomer 14u30, laatste aankomer 16u30.




Iedereen heeft er zonder twijfel een nieuwe beste vriend bij.. de pijn! Hij vergezelt ons de hele dag en verandert voortdurend van karakter bij het stijgen en dalen. Maar na de frisse douche en de verzorging door meneer Van Antwerpen zijn er gelukkig weer allemaal blije gezichten te zien.


Met enkele grommende magen ligt iedereen fijn te genieten van het zonnetje, wel verdiend natuurlijk!
Anddddd we’re still getting spanish..