Mijn vriendinnen en ik begonnen deze tocht met heel erg veel
pijn en tegenzin. Met 6 blaren wandelen is zeker niet evident en hierdoor waren
we gedemotiveerd.
Op een moment zaten we zo in een dieptepunt dat we eraan
dachten om terug te keren, te liften of de bus te gaan zoeken.
Er zijn toen wel
wat traantjes gevallen maar snel veranderde dit dankzij meneer Geusens en
meneer Wynants! Enkele pijnstillers, een goede peptalk en ook wat fysieke steun
zorgden ervoor dat we vertrokken en onze lange pijnlijke weg uiteindelijk toch
hebben verdergezet.
Ondanks NOG meer blaren, pijnlijke spieren en een afgemat
gevoel door de zon hebben we langzaam maar zeker de eindstreep bereikt! Het
moment dat we aankwamen was heel mooi voor ons, we kregen direct steun van
iedereen ondanks we elkaar nog niet zo goed kenden.
De behulpzaamheid van
iedereen heeft ons echt geraakt en we voelden ons direct beter en vrolijker: de
groepssfeer wordt alsmaar beter en dit is ook een hele grote motivatie voor ons
om vol te houden! (Bedankt lieve mede-pelgrims)
Onze grootste helden blijven toch wel meneer Geusens en
meneer Wynants, zonder hun waren we op de grond blijven liggen en hadden we
onze tocht echt niet verder kunnen zetten. We zijn hen super dankbaar, en om te
horen hoeveel respect ze voor ons kunnen opbrengen doet ons heel veel deugd!
Heel heel heeeel erg bedankt voor de eindeloze mentale steun, deze dag vergeten
we ondanks alle pijn NOOIT meer (niet overdreven).
Eind goed, al goed dus!
Veeeeeel liefs en heeeel veel kusjes,
Debora, Patricia en Arianna
Dag pelgrims! Langs deze weg wil ik jullie nog een hart onder de riem steken voor de komende dagen! Blijven volhouden voor jezelf, want je komt uit deze tocht als een ander persoon! En speciaal voor mijn 3ECT`ers van 3 jaar geleden, blijven volhouden en stappen. Jullie zijn goed bezig en ik weet dat jullie dat kunnen! Stef, Jef en Joris zullen jullie ter plekke wel ondersteunen! Voorts ook heel veel succes gewenst aan alle begeleiders! Fantastisch dat jullie dit elk jaar weer organiseren voor de leerlingen. Wanneer ik het niet meer zo druk heb, ga ik zeker nog eens mee! Zonnige groeten uit het verre Limburg!
BeantwoordenVerwijderen