Na onze eerste instapdag van gisteren, kwam deze dag aan als
een koude douche.
De 21 km was niet echt een lachertje. Onderweg verdween ons
zelfmedelijden al snel nadat we “pelgrino’s” tegenkwamen van Zuid-Korea tot
Texas en weer tot Australië die al ruim een maand onderweg waren. Deze
“die-hard pelgrino’s” hadden elk wel hun eigen verhaal. Al liep de communicatie
niet altijd even vlot.
Vandaag liepen we ook niet echt in een groep waar
iedereen elkaar kende maar al snel bleek dat Pieter altijd gelijk had ( behalve
dan over de weg). De pijn groeide met de kilometer maar werd gelukkig verzacht
door de mooie omgeving, ook al waren de vele “bergjes” niet te onderschatten.
We kwamen uiteindelijk toch goed op tijd aan maar dat hebben we zeker niet aan
Manon te danken, die blijkbaar niet wist hoe je een slaapzak vast kon maken aan
een rugzak.
Toch waren we allemaal blij als we een cafeetje tegenkwamen waar we
even konden rusten om een stempel te zetten. Ondertussen zijn onze voeten al
een beetje hersteld voor de tocht van morgen en hopelijk zijn we daarna even
positief als we nu zijn.
Pieter, Wiet, Laura L, Sema, Manon, Maarten en Dennis
Geen opmerkingen:
Een reactie posten