Een eerste indruk van de leerlingen

De afgelopen dagen hebben we nog niet veel meer gedaan dan in de bus gezeten. We hebben veel pogingen gedaan om te slapen maar we zijn nog steeds moe. De eerste avond in een jeugdherberg was zeer gezellig en we zijn er zeker van dat we nog veel interessante dingen gaan meemaken op onze tocht.

Het slapen in de bus viel nog wel mee maar toch was het een zeer lange en vermoeiende rit. We hadden toch op wat lekkerder eten gehoopt maar het kon er net mee door. Pluspunt was dat er Wifi beschikbaar was zodat we iedereen op de hoogte konden houden.

We hebben echt een toffe groep en er is een geweldige sfeer dus meer hebben we niet nodig.

Na het kleine incidentje met de schoenen gaat voorlopig alles goed. Straks beginnen we aan onze eerste zeven kilometer, maar eerst nog een broodje opsmikkelen. iedereen heeft er zin in!

Gisteravond was het heel leuk in Bilbao, ook al liepen we een beetje verloren, zo zonder kaart.

Maar ja, dat is alleen maar extra avontuur, toch ? ’s Nachts HEEEEL goed geslapen( niet moeilijk, na die busrit) en ’s morgens vol goeie moed in de bus gestapt, op naar Pintin, waar onze tocht echt zal beginnen.
of ik had me rot geschrokken.
Zo weinig plaats voor de benen,
het was om te wenen.
Maar de busrit goed doorstaan,
we kunnen de camino zeker aan.
Bilbao een gezellige stad,
goeie goesting zat.
Het eten was niet om over naar huis te schrijven,
maar goeie Spaanse kost kan niet uitblijven.
Een eenvoudig maar aangenaam hotel,
wie weet vormt er zich wel een stel.
Een superleuke bende,
waar NOG niet iedereen elkaar al goed kende.
Voor de tocht zijn we gemotiveerd,
laten we hopen dat niemand zich bezeerd.
Wij zitten momenteel (voor de zoveelste keer) in de bus. Net kwamen we een accident tegen, maar geen zorgen! Op het moment zijn wij nog allemaal gezond en wel. Vandaag de eerste 7 kilometers, nu begint het voor echt! Ik denk dat we het allemaal nog niet echt beseffen, de 120 kilometer ligt aan onze voeten. We hopen wel dat we straks wat beter eten krijgen dan gisteren want anders gaan we da hier allemaal niet overleven…. We verwachten geen sterrenkeuken maar Marnick doet thuis ook ketchup op zijn spaghetti en hier had hij wel iets anders verwacht ;-).

Met een leuke groep, warm weertje en weer goed uitgerust in de jeugdherberg, kunnen we vol goede moed aan onze eerste 7 km beginnen! Een voorproefje van hoe het er de rest van de week zal uitzien. We hebben er zin in!

Korte nachten, veel eten en een goede groepssfeer hebben tot nu toe onze uren gevuld. We hebben zin in de wandelingen en de andere avonturen die ons nog te wachten staan.

De Spaanse guappa’s zijn ook leuk mee genomen ! x Yassine

We missen jullie allemaal Yasmine ! En de rest ook natuurlijk.

We waren nog niet tegoei vertrokken,

Tot nu toe was het al super leuk, laat die wandeling maar komen, we zijn er (voorlopig nog) klaar voor!

Groetjes Julie en Willemijn

Ola parentes,

Wij zitten momenteel (voor de zoveelste keer) in de bus. Net kwamen we een accident tegen, maar geen zorgen! Op het moment zijn wij nog allemaal gezond en wel. Vandaag de eerste 7 kilometers, nu begint het voor echt! Ik denk dat we het allemaal nog niet echt beseffen, de 120 kilometer ligt aan onze voeten. We hopen wel dat we straks wat beter eten krijgen dan gisteren want anders gaan we da hier allemaal niet overleven…. We verwachten geen sterrenkeuken maar Marnick doet thuis ook ketchup op zijn spaghetti en hier had hij wel iets anders verwacht ;-).
De buschauffeurs hebben er ook zin in. We hadden al vele sollicitanten om de bus te poetsen! (Niet rechtstaan en wandelen in de bus werd niet goed begrepen door Tibo en Olivier)
Ons Marieke was weer eens haar oh zo handige zelf en viel al van de trap met een dikke blauwe plek tot gevolg! Annelien heeft last van Alzheimer-light en Kristof herinnerde zich net dat Karolien haar naam Karolien was, nog een patiënt dus… ;-)

Dikke kussen aan het thuisfront!

Marnick, Jill, Gert-Jan, Maxime, Marie, Kristof, Tibo, Romy, Jobbe, Yassine, Thomas,  ….

Ps: Marnick doet niet echt ketchup op zijn spaghetti, dat doen ze blijkbaar alleen hier in Spanje…

Pss: Yassine heeft een grote vis gevangen met zijn nonkel.