Wat betekende de tocht ... (leerlingen aan het woord)

De laptop is door de bus gegaan en dit zijn al de eerste resultaten.

Na enkele dagen gewandeld te hebben waren we best wel moe, je begint onbewust meer na te denken, over de stomste en kleinste dingen die later wel iets groots gaan betekenen. Tijdens deze pelgrimstocht hebben wij vooral beseft dat de wereld enorm groot is en dat wij mensen klein en zwak zijn. Voortaan denken we twee keer na voordat we weer de uitspraak “wat is de wereld toch klein” gebruiken. #Muriëlle Eline

Ik heb een aantal zware dingen achter me kunnen laten dankzij deze wandeling.

Deze wandeling heeft me over heel wat dingen aan het denken gezet en het heeft er ook voor gezorgd dat er een zware last van mijn schouders is gevallen doordat ik dit heb kunnen achterlaten.
Er zijn veel nieuwe vriendschappen ontstaan en daar ben ik echt dankbaar voor!

Ik vond het een zeer leuke ervaring die iedereen eigenlijk eens zou moeten meemaken omdat je nieuwe mensen leert kennen, iedereen is zeer sociaal en het zet je echt aan tot denken.

Nu de tocht achter de rug is, en ik terugkijk op mijn ‘rugzak’ ( aka alles wat ik met me meedraag doorheen mijn leven), besluit ik dat hij langs de ene kant lichter is geworden. Ik heb nagedacht over een aantal dingen, besloten dat ze een last waren, en ze eruit gegooid. Maar langs de andere kant is mijn rugzak ook weer een beetje gevuld, met allemaal leuke dingen :  wat ik in de toekomst zou willen, de ervaringen op de camino,….

De camino was een goede plek om na te denken over van alles en nog wat. Het begrip ‘tijd’ bestond er niet, het was niet om ter snelst, je had geen verplichtingen,... Kortom, ik vond het heel leuk.  Zo leuk zelfs, dat ik hem( het?) in de toekomst nog wel eens wil doen !

Na 6 dagen wandelen, bereikten we uiteindelijk het langverwachte doel: de kathedraal van Santiago de Compostela. Heel wat bergen en valleien zijn we gepasseerd, zowel in het landschap als mentaal. De goede groepssfeer heeft er ook wel voor gezorgd dat iédereen het gehaald heeft. Het was een echte ‘once in a lifetime experience’ en zonder twijfel de moeite waard! #MartheFemkeNoraIsabelle

Ons avontuur begon met twijfels als we het wel zouden halen. Achteraf gezien bleek het een lange vermoeiende tocht die toch veel voldoening biedt. Onszelf zijn we helaas niet tegengekomen maar wel elkaar. Het is wel misschien cliché: maar hier ontstaan vriendschappen voor het leven.
Nu zitten we terug in de bus naar huis maar kunnen we toch met trots terugkijken naar deze fantastische reis. Het is nu helaas gedaan DAS OM TE ROTTE Hé #CaroHellings en KarolienMaleux

Het wandelen hadden we duidelijk een beetje onderschat en was toch wel een beetje afzien op sommige momenten. De avonden daarentegen waren super en we kregen een hechte band met de groep. #sophiepixner en #saramaleux

De geheugenkaart van de camera is boemvol, dit wil ook wel iets zeggen! We hebben een heleboel leuke foto’s die jullie hoogstwaarschijnlijk nog wel te zien zullen krijgen. Op dit moment zitten we op de bus naar Bilbao waar we nog een laatste nacht slapen, samen denken we na over wat we eigenlijk allemaal meegemaakt hebben. Het rare is dat de pijn heel erg snel vergeten was, de overwinning die je voelt als je voor de kathedraal staat is enorm. Maar toch zitten we nog met wat vragen, is er echt zo’n grote last van mijn schouders gevallen? Heb ik zo diep nagedacht? Ben ik mezelf tegengekomen? Wat we wel zijn tegengekomen zijn mensen waarvan we eerst niet dachten dat het ging klikken maar er zijn toch nieuwe banden ontstaan en oude banden terug veel hechter geworden! We hopen dat dit op school ook zo gaat zijn en dat de groep blijft bestaan. We verheugen ons al op de reünie in februari en natuurlijk al helemaal op onze X-MOS!!!!! #JillSwynsRomyFerson

 Na een tijdje beginnen sommige dames te beseffen dat ze berenpoten hebben gekregen na deze zware reis. CHILLEN OP DE BUS DUS.(anoniempjes)

6 lange dagen wandelen, kapotte voeten (en liedjes die we zongen onderweg ;) ) en eindelijk zit deze Camino erop! Ik ga serieus blij zijn als ik terug in mijn eigen bedje lig in mijn eigen huis, met lekker eten (mijn god, dat heb ik gemist) en de vertrouwde omgeving. Het was echt een heel mooie ervaring. Bedankt aan iedereen die met ons mee is geweest op deze vermoeiende tocht, jullie zijn echt geweldig! Jullie hebben allemaal een speciaal plekje in mijn hart veroverd (jaja, ik weet het, dit klinkt zo melig en sentimenteel, maar het is wel zo). En aan de familie thuis: See you guys in Belgium! (en volgens mij is een bezoekje aan de kinesist geen overbodige luxe, mij Achillespees zit muurvast hahaha) #Marnick

Greater is he who is in me, than he who is in the world! #pelegrino onderweg