Een ode door de leerlingen

Ode aan de tijdelijke mama’s en papa’s

Tien dagen geleden vertrokken we met een groep jengelende pubers en een hoopje leerkrachten op avontuur, klaar voor een uitputtende maar onvergetelijke tocht door de Spaanse natuur.
Al gauw bleek dat dit niet zomaar een schoolreisje was maar een zoektocht naar ons zelf en daarbij kwamen jullie goed van pas.

Zo had je Mr. Luts als onze wandelende kaart maar ’s nachts bromde hij ook in volle vaart.
Mr. Geusens hield de jongens met beide voetjes op de grond maar was stiekem heel jaloers dat wieken voor hem niet bestond.
Mevr. Renders was degene die onze stijl van doen het beste kende en zorgde daardoor samen met Stafke voor de jeugdige toets in onze bende.
Mr. Van Antwerpen verzorgde onze pijntjes en het contact met het thuisfront, maar als hij weer eens lief lachte, verscheen er ook een lach op onze mond.
Mevr . Niesten liep altijd voorop, werd beschouwd als onze eigen mater familias en zorgde zelfs eens voor onze was en plas.
Ook hadden we onze eigen tolk, onze eigen Mr. Bijnens, hij vergemakkelijkte het contact met het Spaanse volk
En last but not least , onze bezinner bij uitstek mevr. Coppens. Zij zorgde ervoor dat we tijdens de tocht even konden bezinnen over haar doordringende en pakkende zinnen.

Beste leerkrachten, dit was een avontuur om nooit in ons leven te vergeten. We zijn jullie ontzettend dankbaar voor jullie geduld, vriendschap en troost. We maakten het soms bont, maar weet dat dit groepje pubers een beetje minder puber geworden is.

Een dikke merci!