Naar Palas de Rei - lln

Vandaag was het een paar kilometer meer dan gisteren en dat was fysiek te voelen. Mentaal ging het veel beter ,maar de voeten lijden onder onze tocht .De ene bergop na de andere en als je denkt dat je boven bent dan kan je opnieuw stijgen. Er komt soms geen einde aan, maar de kilometerpalen helpen ons erdoor. Vandaag moesten we tot 65km (blijkbaar maar tot 66.5). Wij hadden persoonlijk een doel gemaakt om tot 70km te gaan en dan eens goed te rusten, toen we die paal zagen was dat het gelukkigste moment van de dag.
Morgen wordt het de zwaarste dag, we hebben 29 km voor de boeg. Tot nu toe nog geen blaren ,maar morgen is er geen ontkomen aan.

Mama, papa, Steven en Pieter
Ik mis jullie heel erg maar ik ben toch blij dat ik dit doe. Morgen ga ik echt lijden maar ik kom terug met kuiten lijk een berggeit!
Tot volgende week, Sofie

Mama,Luc, Mirte, papa, Kristel

Wow, wat heb ik 4 pijnlijke blaren! Maar het goede nieuws is dat het nog niet veel geregend heeft en zonnetje scheen J

See ya later! Malou

Sofie en Malou

Hallo mama en papa J

Vandaag hebben Ninke en ik echt afgezien. Heel veel bergop en dan weer bergaf. MAAR we hebben het weer gehaald. Om de halve kilometer staat er een paal, nu moeten we nog 66.5 km tot in Compostela, jaja we komen dichter bij ons doel. Het weer hier is echt fijn om te wandelen, ’t zonneke en blauwe lucht, meer moeten we niet hebben ;) ondertussen hebben we ons weer geïnstalleerd op ons bed, hopelijk valt het snurken mee want Daan kan er wat van.

Adios amigos,  Elke

Groetjes aan iedereen thuis en Faust natuurlijk xxx

Liefste mama van Devon, papa van Devon en aanhangsel van Devon, mama van Marise, papa van Marise en liefste zusje, liefste mama van Eva, papa van Eva en zus van Eva, liefste ouders van Senne, bruder und schwester von Senne, ouders van Michiel, siblings van Michiel, ouders van Nikola en gekke zus van Nikola.

We willen jullie even laten weten dat we hier echt wel de tijd van ons leven hebben. De camino maakt veel los in een mens en zo ook in ons. We hebben het niet altijd even gemakkelijk, maar samen geraken we erdoor en tijdens de tocht zingen we in koor.

Onze kaken krijgen het hard te verduren, het verteren van een broodje kan zo wel enkele uren duren.(We eten ‘s morgens en ’s middags betonnen brood) Devon houdt de sfeer er goed in à iedereen krijgt dubbel zoveel zin (Marise en Eva)

Morgen komt de zwaarste etappe à allemaal goed doorsthappuh ( ge weet)

We gaan nu eten dat zorgt ’s avonds voor de nodige scheten.

We leren elkaar echt goed kennen, vooral die gekke Senne (heuj). Nikola is echt een bro, ik hou van hem, echt zow! Vandaag was echt een chille dag, weer goed gelachen en de sfeer zat er weer dick in (tudu m tshhh). Martijn heeft ook een wandelstok gemaakt voor Czornyj: hij is zeer blij met zijn harde werk.

Yuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuu

<3 p="p">

Devon, Eva, Marise, Senne, Michiel en Nikola

Het is hier leuk punt

Groetjes, liessa en Maxim!!!  Xje